مادر در تربیت دینی فرزندان، نقش عمیق و مهمی دارد. مادر است که در لحظهلحظه زندگی فرزند همراه اوست و به او میآموزد که چگونه بیندیشد و دربرابر امور مختلف چه رفتاری داشته باشد. در تربیت دینی نیز این مادر است که فرزند را با خدا آشنا کرده و ایمان به او را در زندگی فرزند خود جاری و ساری میکند. پژوهش حاضر بهروش توصیفی-تحلیلی به این سؤال پاسخ میدهد که ارتباط معنوی مادر با خدا چه تأثیری در تربیت دینی فرزند دارد. یافتههای پژوهش حاضر نشان از تأثیر بیشتر نقش وراثتی مادر نسبت به پدر دارد. برایناساس اصل خودسازی، خدامحوری و ارتباط مادر با خدا در دوره قبل از تولد، بعد از تولد، در دوره شیردهی و... مهم بوده و لازم است مادر برنامهریزی مناسبی برای تربیت صحیح فرزند خود داشته باشد.