عوامل شادکامی خانواده ازمنظر اسلام (قرآن و حدیث)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه مطالعات زنان، مجتمع آموزش عالی بنت‌الهدی، جامعه‌المصطفی العالمیه(ص)، قم، ایران.

2 دانش‌پژوه مقطع کارشناسی رشته مطالعات زنان از کشور اندونزی، مجتمع آموزش عالی بنت‌الهدی، جامعه‌المصطفی العالمیه، قم، ایران.

چکیده

خانواده تأثیر بسیاری بر آرامش و نشاط اعضای خود و بهزیستی جامعه دارد. خانواده بانشاط، استعداد مقابله با مشکلات زندگی را کسب کرده و به‌‌سمت آرامش راه می‌پیماید. آرامش، ارمغان زندگی بانشاط است. شادی و نشاط از مواردی است که در اسلام بدان پرداخته شده است، اما امروز روش‌‌های شادی‌آور غیراسلامی در بین جوامع اسلامی رواج یافته است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی علل و عوامل شادکامی در اسلام است. سؤال پژوهش حاضر این است که اسلام برای دستیابی به شادی و نشاط چه عوامل و شاخص‌هایی را معرفی می‌‌‌کند. براساس یافته‌‌های پژوهش، اصول شادکامی در اسلام عبارت است ایمان، تقوا و عمل صالح، تغذیه سالم، استراحت کافی و دوست‌یابی صحیح. عوامل شادکامی در دو حیطه فردی -اجتماعی و معنوی قابل احصاست. عوامل فردی-اجتماعی شادکامی عبارتند از: بازی و تفریح، مزاح و لطیفه‌‌گویی، ابراز محبت، توجه به تفاوت‌‌های شخصیتی، خوش‌‌بویی و مسافرت و عوامل نشاط معنوی عبارتند از: اخلاق و دینداری، بندگی و یاد خدا، شادکامی با شادی اهل بیت، انفاق، صبر، نشاط حاصل از امور خیر.
 

کلیدواژه‌ها


  1. * قرآن کریم

    * نهج البلاغه (1391). مترجم: دشتی، محمد. قم: مؤسسه تحقیقاتی امیرالمؤمنین.

    1. امیدی، احد (1397). مهارت‌های ایجاد محبت در خانواده. بی‌‌جا: ارمغان طوبی.
    2. بیهقی، ابی بکر احمد بن حسین (1400). شعب الایمان. مترجم: ایجی، محمد بن عبدالله بن محمد. تهران: علمی و فرهنگی.
    3. پاینده، ابوالقاسم (1382). نهج‌‌الفصاحه. تهران: دنیای دانش.
    4. پورشریف، حسین (1394). جوان، ازدواج و شادکامی. قم: مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث.
    5. جعفری، الهه (1396). تغییر مفهوم خانواده از ازدواج سفید تا همجنس‌گرایی. نشریه مطالعاتی صیانت از حقوق زنان، 3(6)، 137-165.
    6. جعفری صحرارودی، ملیحه (1399). رابطه الگو‌های ارتباطی خانواده با سازگاری و شادکامی. نشریه پیشرفت‌‌های ‌نوین در روان‌‌شناسی، علوم تربیتی و آموزش پرورش، 3(24)، 145-159.
    7. حر عاملی، محمد بن حسن (1409). وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشیعه. قم: مؤسسه آل البیت (ع) لاحیاء التراث.
    8. حسینی، سیده طیبه.، و کمالی‌‌زاده، طاهره (1390). مفهوم شادی و نشاط در قرآن و حدیث. نشریه فرهنگ دانشگاه اسلامی، 1(1)، 118-137.
    9. دهخدا، علی‌‌اکبر (1377). لغتنامه. تهران. دانشگاه تهران.
    10. رحیمی یگانه، زهرا (1388). خانواده شاد و با نشاط. اصفهان: حدیث راه عشق.
    11. صادقی نیری، رقیه (1390). مفهوم شادی و نشاط از دیدگاه قرآن، مبانی اسلامی و سیره و کلام ائمه معصوم (ع). نشریه فرهنگ در دانشگاه اسلامی، 1(1)، 15-29.
    12. صدوق، محمد بن علی (1343). من لا یحضره الفقیه. تهران: دار الکتب الاسلامیه.
    13. صیفوری، ویدا.، و فلاحتی، علی (1390). بررسی اهمیت و ضرورت شادی و نشاط از دیدگاه قرآن، روایات و تعالیم دینی. نشریه مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، 2(15)، 84-110.
    14. فریادرس، علی (1393). شادی و نشاط در خانواده ازمنظر دین و رسانه. نشریه طوبی، 3(10)، 141- 168.
    15. کلینی، محمد بن یعقوب (1407). اصول کافی. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
    16. مجلسی، محمد باقر (1360). بحارالانوار الجامعه لدرر اخبار الائمه الاطهار. بیروت: دارلاحیاء التراث العربی.
    17. محدث نوری، حسین بن محمد تقی (1368). مستدرک الوسائل و مستنبط الوسائل. قم: مؤسسه آل البیت(ع) لاحیاء التراث.